ใช้วัสดุกันน้ำในการก่อสร้างอย่างไร?

ในการก่อสร้างอาคารวัสดุปูหลังคาผนังและฐานรากต้องกันน้ำได้ทั้งหมด วัสดุมุงหลังคามักจะกันน้ำได้และได้รับการออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำเข้าสู่หลังคาที่ลาดเอียง แต่ภายใต้เงื่อนไขเช่นเขื่อนน้ำแข็งและหลังคาแบนหลังคาจะต้องกันน้ำได้ สามารถใช้ระบบเมมเบรนกันซึมได้หลายประเภทรวมถึงยางมะตอยหรือกระดาษสักหลาดที่มีน้ำมันดินหรือน้ำมันดินสำหรับสร้างหลังคายางเอทิลีนโพรพิลีนไดอีนโมโนเมอร์ EPDM อื่น ๆ ไฮโปลอนโพลีไวนิลคลอไรด์หลังคาเหลวเป็นต้น

ผนังไม่ได้สัมผัสกับน้ำนิ่งและเมมเบรนกันน้ำที่ใช้เป็นบรรจุภัณฑ์ของที่อยู่อาศัยได้รับการออกแบบให้มีรูพรุนเพียงพอที่จะให้ความชื้นเล็ดลอดออกไปได้ ความทนทานต่อความชื้นเป็นอีกลักษณะหนึ่งของการกันซึม ชั้นป้องกันความชื้นของผนังก่ออิฐสามารถป้องกันการเพิ่มขึ้นของความชื้น คอนกรีตรองพื้นควรกันซึมด้วยสีป้องกันความชื้นหรือของเหลวและควรใช้เมมเบรนกันน้ำใต้ดิน (โดยทั่วไปคือแผ่นโพลีเอทิลีน)

ในอุตสาหกรรมกันน้ำมักจะแบ่งการกันซึมใต้ดินออกเป็นสองส่วน

ถังเก็บน้ำ: เมื่อโครงสร้างใต้ดินอยู่เหนือระดับน้ำใต้ดินอย่างต่อเนื่องหรือสม่ำเสมอ แรงดันไฮโดรสแตติกจะถูกสร้างขึ้นบนทั้งเมมเบรนและโครงสร้างและโครงสร้างใต้ดินจะต้องถูกปิดอย่างสมบูรณ์ในแผ่นเรียบและเมมเบรนของถังใต้แผ่นผนัง

ความต้านทานต่อความชื้น: เมื่อระดับน้ำในพื้นที่ต่ำกว่าโครงสร้างและการเติมด้วยการระบายน้ำที่ดีให้ใช้สารป้องกันการรั่วซึม เมมเบรนสามารถจัดการกับการปล่อยน้ำและการเข้ามาของไอน้ำเท่านั้น แต่ไม่สามารถทนต่อแรงดันไฮโดรสแตติกได้ โดยปกติจะรวมแผ่นกันความชื้น (DPM) ไว้ในผนังที่มีโพลีเอทิลีน DPM อยู่ใต้กระดาน DPM คุณภาพสูงให้การป้องกันแรงดันไฮโดรสแตติกในระยะสั้นโดยการย้าย DPM ผนังคุณภาพสูงไปยังฐานรากแทนการใช้โพลีเอทิลีนแบบแบนใต้พื้นผิวฐานราก