สารเคลือบมีกี่ประเภท?

สารเคลือบ เป็นส่วนประกอบสำคัญของสารเคลือบ พวกเขาสามารถปรับปรุงกระบวนการผลิต รักษาเสถียรภาพการจัดเก็บ ปรับปรุงสภาพการก่อสร้าง ปรับปรุงคุณภาพผลิตภัณฑ์ และให้ฟังก์ชันพิเศษ การเลือกสารเติมแต่งที่เหมาะสมและถูกต้องสามารถลดต้นทุนและปรับปรุงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจได้ ยังเป็นที่รู้จักกันในนามอุปกรณ์เสริมสำหรับสี มันเป็นวัสดุเสริมสำหรับการกำหนดสีซึ่งสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของสีและส่งเสริมการก่อตัวของฟิล์มสี มีหลายประเภท รวมทั้งเครื่องทำให้แห้ง สารเพิ่มความเหนียว อิมัลซิไฟเออร์ สารเพิ่มความหนา สารช่วยกระจายเม็ดสี สารลดฟอง สารปรับระดับ สารต่อต้านการลอกผิว สารปูผิว สารเพิ่มความคงตัวของแสง สารยับยั้งเชื้อรา สารป้องกันไฟฟ้าสถิตย์ (ดู สารเติมแต่งพลาสติก) เป็นต้น ซึ่ง ที่ใช้กันมากที่สุดคือเครื่องทำให้แห้งและเครื่องทำให้แกร่ง ปัจจุบันงานวิจัยเกี่ยวกับสารเคลือบมุ่งเน้นไปที่สารเติมแต่งที่ใช้ในสีอิมัลชันสูตรน้ำ

เครื่องทำแห้งคือสารที่สามารถเร่งการแห้งของฟิล์มเคลือบ และมีบทบาทในการส่งเสริมการดูดซับออกซิเจนและการเกิดพอลิเมอไรเซชันของพันธะคู่ในฟิล์มน้ำมันที่ทำให้แห้ง สามารถลดระยะเวลาการอบแห้งของฟิล์มน้ำมันจากวันเป็นชั่วโมง สะดวกต่อการทา และป้องกันการปนเปื้อนและความเสียหายของฟิล์มเปียก

ออกไซด์ของโลหะ เกลือ และสบู่หลายชนิดมีผลในการทำให้แห้ง แต่สารที่มีค่าที่ใช้งานได้จริง ได้แก่ ตะกั่วออกไซด์ (แดนแดง แดนเหลือง) แมงกานีสไดออกไซด์ ตะกั่วอะซิเตท ตะกั่วไนเตรต แมงกานีสซัลเฟต แมงกานีสคลอไรด์ กรดบอริก แมงกานีส แมงกานีสอะซิเตท , โคบอลต์อะซิเตท, โคบอลต์คลอไรด์และตะกั่ว, โคบอลต์, สบู่กรดแมงกานีสแนฟเทนิก, สบู่กรดไลโนเลอิกและสบู่กรดขัดสน

เนื่องจากความสามารถในการละลายน้ำมันได้ดีของเครื่องทำสบู่แห้ง ผลการอบแห้งจึงสูง อุตสาหกรรมการเคลือบสมัยใหม่ใช้สบู่กรดแนฟเทนิกเป็นเครื่องทำให้แห้ง สบู่กรดแนฟเทนิกมักผลิตโดยวิธีเมตาธีซิส

ปริมาณของเครื่องเป่าที่ใช้ในสีน้ำมันขึ้นอยู่กับปริมาณของน้ำมันแห้งหรือน้ำมันกึ่งแห้ง ยกตัวอย่างเช่น น้ำมันลินสีดแห้ง ปริมาณสารทำให้แห้งตะกั่ว (คำนวณเป็นตะกั่ว) คือ 0.4-0.5% ของมวลน้ำมัน ความสามารถในการทำให้แห้งของโคบอลต์และแมงกานีสนั้นแข็งแกร่งกว่าของตะกั่ว และอัตราส่วนของโคบอลต์ แมงกานีส และตะกั่วอยู่ที่ประมาณ 8:1:40 การรวมกันของสบู่โลหะสองหรือสามอันมีผลเสริมฤทธิ์กัน ในการเคลือบเรซิน จะต้องเพิ่มปริมาณของตัวทำให้แห้ง

สารทำให้แข็งเป็นพลาสติไซเซอร์ (ดู สารเติมแต่งพลาสติก) พันธุ์ที่ใช้กันทั่วไปในอุตสาหกรรมการเคลือบ ได้แก่ ไดเอทิลพทาเลต, ไดบิวทิลพทาเลต, ไดออคทิลพทาเลต, ไตรบิวทิลฟอสเฟต, ไตรฟีนิลฟอสเฟต, ไตรรีซิลฟอสเฟตและพันธุ์พิเศษบางชนิด

สารทำให้ข้นคือสารที่เพิ่มความหนืดของสีและลดการไหลของสี จุดประสงค์ที่สำคัญของการใช้สารเพิ่มความข้นคือเพื่อลดอาการน้ำมูกไหลเมื่อเก็บผิวละเอียด Thickeners สำหรับสารเคลือบส่วนใหญ่มีประเภทต่อไปนี้: ①ซิลิกา; ②เบนโทไนท์และเบนโทไนท์อินทรีย์ (เบนโทไนต์ที่บำบัดด้วยสารอินทรีย์ประจุบวก); ③อนุภาคแคลเซียมคาร์บอเนตที่ผ่านการบำบัดพื้นผิว ④น้ำมันละหุ่งที่เติมไฮโดรเจน ⑤สบู่โลหะ เช่น แคลเซียมสเตียเรต อะลูมิเนียมสเตียเรต ซิงค์สเตียเรต ฯลฯ ⑥ เอสเทอร์ของน้ำมันพืชโพลีเมอร์และไดเมอร์ของกรดไขมันและโพลิออล

สารช่วยกระจายตัวของเม็ดสีใช้เพื่อป้องกันการตกตะกอนหรือลอยตัวของเม็ดสี สารเพิ่มความข้น เช่น เบนโทไนต์และออร์กาโนเบนโทไนท์ สบู่โลหะ น้ำมันละหุ่งเติมไฮโดรเจน ฯลฯ สามารถทำหน้าที่เป็นสารช่วยกระจายตัวของเม็ดสี สารลดแรงตึงผิวชนิดต่างๆ โพลิเอทิลีนออกไซด์ที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำ (โพลิเอทิลีนออกไซด์) น้ำมันซิลิโคนเมทิลที่มีความหนืดต่ำ เลซิติน และอนุพันธ์ของสารนี้ยังใช้กันทั่วไปอีกด้วย

สารปรับระดับคือสารที่ช่วยสร้างผิวเรียบ สารที่สามารถเพิ่มแรงตึงผิวของสารเคลือบโดยทั่วไปจะมีผลต่อสารปรับระดับ สารปรับระดับที่ใช้ในอุตสาหกรรม ได้แก่ สารลดแรงตึงผิวฟลูออโร โพลิอะคริเลต และโพลีไวนิล บิวทิราล หลายชุด